Κρίμα “σύντροφε”...

Από το http://www.epikairo.gr/

“Γεια σου ρε «σύντροφε»! Τι νέα; Δεν με θυμάσαι έτσι; Πού να με θυμάσαι… πάνε και τόσα χρόνια… Να σου θυμίσω… είχαμε γνωριστεί στα γραφεία της ΚΝΕ της περιοχής μου. Μικρή κοπελίτσα εγώ, λίγο μετά την μεταπολίτευση, ολόκληρος άντρας εσύ! Καθοδηγητής!

Είχα απαξιώσει τις δεξιές ρίζες της οικογένειας και ψάχνοντας μόνη την αλήθεια μέσα στα οξυμένα πνεύματα της εποχής, διανύοντας μεγάλη απόσταση ήρθα να σε συναντήσω καταχαρούμενη…
Μιλήσαμε δύο φορές. Την τρίτη με ύφος σκληρό μου είπες ότι αν ήθελα να «δουλέψω» μαζί σας έπρεπε να ξεβάψω νύχι και να βγάλω το μίνι. Έφυγα τρέχοντας ντροπιασμένη με την αίσθηση ότι κάποιος μου είχε ρίξει κουτουλιά! Δεν ξέβαψα το νύχι, δεν έβγαλα το μίνι, έμεινα όμως «κοντά» στις ιδέες , στους αγώνες, στο δίκιο του απλού ανθρώπου… Διαβάστε όλο το άρθρο…

/.