«Σήμερα υπάρχουν κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας. Όποιοι αμφιβάλλουν, εθελοτυφλούν. Άλλοι επιδιώκουν να τα κρύβουν. Πίσω από τις κουκούλες κρύβονται και προβοκάτορες, πέρα από τα παιδιά που νομίζουν ότι κάνουν αντιεξουσιαστικό αγώνα»Όχι, αυτά δεν είναι λόγια του Καρατζαφέρη, τα είπε η Αλέκα στην εφημερίδα του Real-Νίκου (καμία έκπληξη για όσους γνωρίζουν της σχέσεις νταβάδων και κομμάτων).
Η Γενική Γραμματέας του χρόνια τώρα διατιμημένου στην αγορά της πολιτικής - και στην αγορά, σκέτο - ΚΚΕ, ταράζεται στον ύπνο της με την ιδέα ότι υπάρχουν κέντρα εντός και εκτός της Ελλάδας που αποσκοπούν στην ανατροπή του καθεστώτος, βασική συνιστώσα του οποίου είναι και η ίδια.
Για τα εντός της Ελλάδας κέντρα δεν έχω πληροφορίες, όσο για τα εκτός επιθυμώ να ενημερώσω την κ. Παπαρήγα ότι πράγματι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός προσώπων διωγμένων ή και καταδιωκόμενων από το καθεστώς του οποίου αριστερός ιεροκήρυκας είναι η εν λόγω κυρία, οι οποίοι με ιδιαίτερη ικανοποίηση θα έβλεπαν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος που έχει φέρει τη χώρα και την κοινωνία στα πρόθυρα της διάλυσης – το «πρόθυρα» αποτελεί σχήμα λόγου.
Από την πλευρά τους, πράγματι κάνουν ότι μπορούν για να αποκαλύψουν την εσωτερική δομή και λειτουργία αυτού του καθεστώτος και βρίσκονται σε ανοικτή διαπάλη με τους μηχανισμούς και τους εκπροσώπους του.
Τα κέντρα αυτά των σύγχρονων αποκλεισμένων συμπαρίστανται με κάθε τρόπο και μέσο στους εξεγερμένους συντρόφους τους στην Ελλάδα, καθώς μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες αποκλεισμού και την ίδια επιθυμία διαμόρφωσης ενός άλλου πολιτικού και κοινωνικού μοντέλου που δεν θα εξευτελίζει τον άνθρωπο, τον πολίτη, τον «απασχολήσιμο», την ελληνική κοινωνία και, εν τέλει, τη χώρα.
Προφανώς το ΚΚΕ δεν επιθυμεί καμία σχέση μ’ αυτά τα κέντρα. Διαταράσσουν προδήλως τον ευδαιμονισμό της δογματικής αριστεράς και αναστατώνουν τους καθοδηγητικούς μηχανισμούς του, οι οποίοι εθισμένοι στον σταλινισμό συκοφαντούν και ελεεινολογούν τους κοινωνικούς αγώνες που δεν ελέγχουν. Όπως, για παράδειγμα, έπραξαν πριν από 35 περίπου χρόνια, κατά την εξέγερση της Νομικής και του Πολυτεχνείου.
Από τούτο εδώ το blog δείξαμε ότι πράγματι πίσω από κάποιες κουκούλες κρύβονται προβοκάτορες, μόνο που αυτοί δεν ήταν οι γνωστοί άγνωστοι, αλλά οι γνωστοί υπάλληλοι του καθεστώτος. Όχι, κυρία μου, δεν κάνει η κουκούλα τον προβοκάτορα, ούτε ο προβοκάτορας την κουκούλα. Από την ιστορία του ΚΚΕ, που φαντάζομαι ότι έχετε μελετήσει, θα έπρεπε να γνωρίζετε πώς κατασκευάζονται οι προβοκάτορες.
Όσο για τα παιδιά που «νομίζουν ότι κάνουν αντιεξουσιαστικό αγώνα», θα έρθει η στιγμή – αν δεν έχει έρθει ήδη – που θα δώσουν στο ΚΚΕ όπως ακριβώς και στον δεξιό συντηρητισμό να καταλάβει τι ακριβώς «νομίζουν». Το βέβαιον είναι ότι δεν νομίζουν ότι αντέχουν άλλο να ανέχονται τον αυταρχισμό και την πατρωνία ενός διεφθαρμένου, φαύλου, φοβικού και κινδυνολογικού καθεστώτος, που τους προσβάλει ως προσωπικότητες κάθε μέρα σε κάθε βήμα τους.
Νομίζουν ε
πίσης, κατά πάσα πιθανότητα, ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το ΚΚΕ καπέλωνε με άνεση τους κοινωνικούς αγώνες και όριζε κατά το συμφέρον της εκάστοτε ηγεσίας του, το περιεχόμενό τους.
Στον 21ο αιώνα δεν υπάρχουν αποκλειστικότητες στον «αντιεξουσιασμό». Οι αποκλειστικότητες προκαλούν αποκλεισμούς και αυτή τη φορά το ΚΚΕ δεν είναι ικανό να αποκλείσει άτομα και κοινωνικές ομάδες από τον αγώνα εναντίον του καθεστώτος.
Ο ρόλος του αριστερού χωροφύλακα του καθεστώτος, που με τόση επιμονή και προσπάθεια επεφύλαξε για τον εαυτό του το ΚΚΕ, έγινε πλέον αντιληπτός από τους περισσότερους.
Όπως μέσα σ’ αυτή την κρίση αποκαλύφθηκε η αντιδημοκρατική ταυτότητα των συντηρητικών, κατά τον ίδιο τρόπο αναδεικνύεται ο ιδεολογικός πυρήνας και η κουλτούρα του σταλινισμού. Οι κουκούλες στο κέντρο της Αθήνας έγιναν αφορμή να αχρηστευθούν οι κουκούλες των συντελεστών του καθεστώτος.
Τώρα που πέφτει η αυλαία της μεταπολίτευσης φαίνονται καθαρά τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών της.
Έξοδος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου