Η αδήριτος ανάγκη και η ελεύθερη επιλογή

Τελικά, δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος - πλην του Βενιζέλου, φυσικά - που θα ζήλευε τη θέση του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν είναι πρόεδρος αυτός κόμματος. Δεμένος χειροπόδαρα και γυμνός προεδρεύει μέσα σε μια σφηκοφωλιά.Θα μου πείτε ότι από τα πολλά τσιμπήματα μέχρι τώρα θα είχε φυσιολογικά «τελειώσει» και άρα εφόσον υπάρχει ακόμη, μάλλον θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι έχει πάθει ανοσία. Μπορεί, αλλά ποτέ δεν ξέρεις ποιες θα είναι οι συνέπειες από το καινούργιο κεντρί που τον δηλητηριάζει.Αναφέρομαι στο κεντρί-Πάγκαλου, που έρχεται να προβοκάρει οποιαδήποτε ιδέα συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με πρόστυχο, παλαιοκομματικό τρόπο, αυτή την κρίσιμη πολιτικά περίοδο.«Κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., υπάρχει περίπτωση να δούμε;», τον ρωτάει ο Τάσος Παππάς (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία).«Αυτό το σχήμα δεν θα προκύψει ως ελεύθερη επιλογή, αν προκύψει, θα προκύψει ως αδήριτος ανάγκη», απαντά ο γλυκούλης ραδιοφωνικός αστέρας.Πάντως, στη συνέχεια μας λέει ότι αν ετίθετο θέμα «ελεύθερης επιλογής»… «Εγώ έχω πει ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ», και στη συνέχεια ανοίγει τον «οχετό» από τον οποίο αναβλύζουν τα συναισθήματα που οδηγούν σε αυτήν ακριβώς την «ελεύθερη επιλογή»!Σημειώστε τι λέει ο παχουλός αυτός άνδρας: «Ερημιά στους δρόμους, κρυμμένα τα αυτοκίνητα, κλειδαμπαρωμένες πόρτες, ένα κλίμα φόβου και μιζέριας στους πολίτες. Επαναλαμβάνω: Τις πρώτες μέρες εκφράστηκε ένα μεγάλο κίνημα αγανάκτησης της νεολαίας απόλυτα δικαιολογημένο. Μετά τις τρεις τέσσερις πρώτες μέρες οι μαθητές και οι φοιτητές αποσύρονται και γι' αυτό μειώνονται αισθητά οι διαδηλώσεις. Σήμερα έχουμε να κάνουμε με 50 άτομα στο ένα σημείο, 100 στο άλλο, δηλαδή μιλάμε για ένα φαινόμενο πολιτικής αλητείας. Ε, αυτό το φαινόμενο πολιτικής αλητείας το καθοδηγεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ».Δηλαδή ο Πάγκαλος αν μπορούσε να κάνει «ελεύθερη επιλογή – προφανώς δεν μπορεί(!)– θα συνεργαζόταν με τους καθοδηγητές της αλητείας, οι οποίοι μάλιστα καθοδηγούν 50-100 άτομα, καθώς τόσα διαπιστώνει ο πρώην δελφίνος του ΠΑΣΟΚ ότι βρίσκονται στους δρόμους! Στη συνέχεια στάζει χολή και αποστάζει ηλιθιότητα, απολαύστε τον.«Να μας πουν γιατί το κάνουν. Τα πανό στην Ακρόπολη και οι άλλες αθλιότητες μυρίζουν ΣΥΡΙΖΑ τόσο έντονα, όσο μια φτηνή κολόνια σε μια «κατάλληλη» κυρία».Τώρα, σιωπή. Μιλά ο ειδικός στις «καταλληλότητες», ο οποίος προφανώς έχει μυρίσει πολλές κολόνιες στη πολιτική του καριέρα και ξέρει να διακρίνει τη «φτήνια» από το ακριβό άρωμα …Γιάννα.«Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλουν να διαπράξουν ο κ. Αλαβάνος και ο κ. Τσίπρας, [συνεχίζει ο Πάγκαλος] αλλά θα ήθελα να μας λεχθεί επιτέλους το μήνυμα για να ξέρουμε και εμείς τι θα κάνουμε. Τι θέλουν; Μέχρι πότε νομίζουν ότι θα το πετύχουν; Πώς ανέχονται τόσα σχολεία και πανεπιστήμια να είναι κλειστά, χωρίς χρονικό όριο, χωρίς αίτημα. Εγώ δεν ξέρω τι θέλουν. Ξέρετε εσείς»;Ο Τάσος δεν απάντησε, καθώς το ερώτημα ήταν μάλλον ρητορικό, αλλά για να μην παραμείνει ξεκρέμαστο το ουσιαστικότερο ερώτημα αυτής της συνέντευξης αισθάνομαι την υποχρέωση να απαντήσω εγώ.Λοιπόν, τα παιδιά δεν θέλουν άλλους πάγκαλους. Δεν γουστάρουν να τους βλέπουν, ούτε να τους ακούν.Αηδίασαν με τη συνομοταξία των παχύδερμων, που έβαλαν τους παχουλούς πισινούς τους σε «κατάλληλες» καρέκλες τόσο χρόνια που δεν τους άξιζαν. Θυμούνται και τα τότε βρέφη, ακόμη, ένα αναίσθητο, γελοίο υποκείμενο που έφερε τον τίτλο του υπουργού των εξωτερικών, να χαριεντίζεται στο Mega την ώρα της κρίσης στα Ίμια, και ο τότε πρωθυπουργός να τον παρακαλεί δια του παρουσιαστή αν έχει τη καλοσύνη να πάει στη… δουλειά του.Ε, λοιπόν, τα παιδιά ξεκινούν από κει. Όχι άλλοι πάγκαλοι… και αναζητούν να χαράξουν το δικό τους δρόμο για να ξεφύγουν από τη λεωφόρο της χυδαιότητας και της υποκουλτούρας που τόσα χρόνια καλλιέργησαν οι λογής-λογής πάγκαλοι. Είναι φυσιολογικό να μη το καταλαβαίνουν οι πάγκαλοι, αλλά τουλάχιστον ο Γιώργος θάπρεπε να γνωρίζει ότι αυτή ακριβώς τη σφηκοφωλιά του ΠΑΣΟΚ, που μόλυνε την κουλτούρα και τις κοινωνικές σχέσεις στην Ελλάδα, απεχθάνονται οι Έλληνες και γι’ αυτό προτίμησαν ακόμη και τον Κωστάκη για να μην τους βλέπουν στα μάτια τους.Τους σιχάθηκαν, Γιώργο μου, δεν το βλέπεις; Ασ’ τους να υποταχθούν στην «αδήριτο ανάγκη» τους.Άλλωστε, τόσα χρόνια μάθαμε να τρώμε στα μούτρα αυτήν ακριβώς την … ανάγκη τους.